Od soboty nowa wystawa „Światłoczułe” w naszym muzeum. 15 listopada, o godz. 16, zapraszamy na wernisaż. Trzy artystki związane z Akademią Sztuki pokażą swoje prace. Choć są to niemal trzy odrębne wystawy, to łączy je na pewno światło.

Olga Kiedrowicz jest projektantką wnętrz, a eksploracja różnorodnego użycia sztucznego światła  w architekturze to jej wieloletnia pasja. Zdobyte przez nią doświadczenia zaowocują w Zajezdni Sztuki kontrolowanym eksperymentem, niemal malarskim wykorzystaniem możliwości przenikania się świateł o różnej częstotliwości fali. Asystentka w Pracowni Architektury Wnętrz  na Wydziale Sztuk Wizualnych, wykładowczyni przedmiotu Oświetle-nie, kuratorka, animatorka i organizatorka warsztatów dla dzieci i młodzieży oraz wydarzeń artystycznych z pogranicza sztuki użytkowej i dizajnu.

Małgorzata Kopczyńska jest artystką, dla której relacja światła i formy jest od lat przedmiotem poszukiwań twórczych.  W jej realizacjach z pogranicza klasycznej rzeźby i instalacji, cień – negatyw światła, to trzeci element spajający symbolicznie jej formy. Tworzy konteksty koniecznego współistnienia. Kierownik Pracowni Rzeźby na Wydziale Sztuk Wizualnych. Od 2013 roku pełni funkcję prodziekana WSW. W latach 2011-2014 była kuratorem Galerii Rektorskiej w Akademii Sztuki w Szczecinie (z Dorotą Tołłoczko-Femerling). Od listopada 2014 roku przejmuje opiekę kuratorską nad nową galerią Akademii: Galerią R+.

Dorota Tołłoczko-Femerling w swoich instalacjach przestrzennych łączy w oryginalny sposób doświadczenie rzeźbiarskie z warsztatem graficznym – bada relacje brył i płaszczyzn: szklanych, z pleksi lub folii, które pokrywając reliefem lub drukiem prześwietla kinetycznym światłem stwarzając efemeryczne, quasi materialne byty. Asystentka w Pracowni Rzeźby na Wydziale Sztuk Wizualnych. W latach 2011-2014 była kuratorem Galerii Rektorskiej w Akademii Sztuki w Szczecinie (z Małgorzatą Kopczyńską), od listopada 2014 zostaje samodzielnym kuratorem Galerii.

Wystawa została dofinansowana z dotacji Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, w ramach projektu badawczego pod kierunkiem Małgorzaty Kopczyńskiej: Sztuka światła. Wpływ światła sztucznego na formę i przestrzeń.

Olga Kiedrowicz

Cykl czterech prac: Prześwit, Przenikanie, Zagłębienie, Docieranie

Światło to centrum doświadczenia, tożsamości,widzenia. Okno – subiektywny filtr postrzegania świat(ł)a, rama i zwiastun tego, co nadchodzi.

Instalacje składają się z trzech warstw, komponentów tożsamości: cztery fotograficzne ujęcia ważnych biograficznie „okien?, podszyte są abstrakcyjnymi fakturami i nasycone barwami niosącymi konkretne znaczenia.

Subiektywne, przesycone wspomnieniami fotografie, zyskują obiektywny wymiar w procesie ?obróbki danych?: przekształcania obrazów poprzez operacje na barwie, formie, strukturze.

Wypowiedź osobista, a zarazem uniwersalna, zawieszona pomiędzy sztuką a architekturą, pokazuje światło jako medium dwoiste – zarówno odczuwania, jak i kształtowania emocji.

Asystentka na Wydziale Sztuk Wizualnych, w Pracowni Architektury Wnętrz, wykładowca przedmiotu Oświetlenie, projektantka wnętrz oraz przedmiotów użytkowych, kuratorka, animatorka i organizatorka warsztatów dla dzieci oraz młodzieży, wydarzeń artystycznych z pogranicza sztuki użytkowej i dizajnu.
Posiada realizacje z zakresu architektury wnętrz, oświetlenia oraz scenografii.

Malgorzata Kopczynska

Jacob’s Ladder( Drabina Jakubowa)

Praca Małgorzaty Kopczyńskiej nawiązuje do tytułu filmu Adriana Lyne z 1990 roku- Jakob’s Ladder. To halucynacyjny obraz, który był połączeniem thrillera, dramatu psychologicznego, filmu wojennego, i horroru. W symbolu drabiny, która przyśniła się biblijnem Jakubowi tkwi tajemnica- anioły krążą po niej Tam i z Powrotem, jak by nie osiągając jednoznacznie celu. Można tę wędrówkę interpretować jako symbol reinkarnacji, choć nie byłoby to zapewne zgodne z chrześcijańskim źródłem tej wizji. Tą nie dającą się rozwikłać niewiadomą świetnie przetransponował do współczesności Lyne- piętrząc wątpliwości, częściowo je rozwiązując, po to tylko by wprowadzić nowe niejasności.

Wzbudzenie w widzu potrzeby rozwikłania zagadki- to wizualny cel, do którego dążyła Kopczyńska konstruując swoją pracę. Widmowe światło UV, więcej ukrywa w ciemności, niż rozświetla, ukazują się tylko wybrane fragmenty, część realizacji jest niewidoczna. Nie jesteśmy w stanie widzieć i wiedzieć wszystkiego.

Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu), dyplom z Rzeźby w pracowni prof. Olgierda Truszyńskiego w 1997 roku. W 2010 obroniła rozprawę doktorską w dziedzinie: sztuki piękne na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Obecnie jest kierownikiem Pracowni Rzeźby na Wydziale Sztuk Wizualnych w Akademii Sztuki w Szczecinie, i pełni funkcję prodziekana WSW. Zrealizowała kilkanaście wystaw indywidualnych, i brała udział w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą ( Francja, Niemcy, Japonia).

Zajmuje się również działalnością kuratorską- zorganizowała autorskie projekty wystawiennicze,  między innymi: Lapidarium, CK Zamek w Poznaniu 2002, Sculptura Liberalis w Galerii u Jezuitów w Poznaniu 2010, oraz międzynarodową wystawę Waterfalls w Starym Browarze, Słodownia+1, Poznań 2012 (z Rafałem Górczyńskim). Zajmuje się promowaniem prac studentów oraz krytyką artystyczną. W latach 2011-2014 była kuratorem Galerii Rektorskiej w Akademii Sztuki w Szczecinie ( z Dorotą Tołłoczko- Femerling). Od listopada 2014 roku przejmuje opiekę kuratorską nad nową galerią Akademii: Galerią R+.

Dorota Tołłoczko-Femerling

Przezwyciężanie

Instalacja rzeźbiarska jest wizualnym przedstawieniem walki,  zmagania się z materią, z codziennością i piętrzącymi się trudnościami. Pokonywanie przestrzeni i materii za pomocą światła i szkła. Światło, dzięki przeźroczystym taflom, wzmagającym jego siłę, nadaje nowe znaczenie metalowemu obiektowi. Ciężki, niepodatny metal zostaje złamany przez kruche szkło i nieuchwytne światło. Do instalacji został użyty element pozostały ze zmagań z zupełnie innym projektem, a równocześnie ów projekt blokujący.

Absolwentka PLSP im. Constantina Brancussi w Szczecinie, oraz Wyższej Szkoły Sztuki Użytkowej w Szczecinie – dyplom magisterski, z wyróżnieniem w 2006 r – „projekt kalendarza miejskiego”, praca interdyscyplinarna, łącząca grafikę użytkową i rzeźbę; pod kierunkiem Danuty Dąbrowskiej – Wojciechowskiej, Ryszarda Wilka i Grzegorza Marszałka. Asystentka w Pracowni Podstaw Rzeźby w Akademii Sztuki w Szczecinie. Kuratorka Galerii Rektorskiej Akademii Sztuki w Szczecinie. Członkini ZPAP. Posiada realizacje w przestrzeniach miejsckich. Zajmuje sie duialaniami w przestrzeni, instalacjami rzeźbiarskimi. Kuratorka i koordynatorka wystaw studenckich.

Wystawę można oglądać do 14 grudnia.